Verhaal van Zaneta
Zaneta Gromek
Vrijwilliger hospice
"Iemands metgezel zijn geeft voldoening”
Haar dochtertje heeft veel extra zorg nodig, maar Zaneta wilde ook graag iets anders doen dan fulltime moeder zijn. “Dus heb ik me aangemeld als vrijwilliger in het hospice, dat was ik eerder ook”, vertelt ze. “Ik ben hier iedere week één of twee ochtenden.” Het hospice, dat klinkt pittig. Zaneta: “Ik vind het eerder mooi werk. Het is zo’n eer om deel te mogen nemen aan de laatste reis. Je bent een metgezel tijdens een belangrijke fase. Dat is intiem om te delen.”
Het is een eer om deel te nemen aan iemands laatste reis
In het hospice gebeurt veel en is de energie anders dan op de verpleegafdelingen, vindt Zaneta. “Je kunt er zoveel betekenen voor een ander. Het heeft me geïnspireerd om een opleiding stervensbegeleiding te volgen. Het is echt belangrijk werk. Het helpt mij om bewust in het nu te zijn, om stil te staan bij wat er allemaal gebeurt in het leven. In het hospice ben je in een andere wereld. Soms is het heel onwerkelijk als je daarna naar buiten gaat. Zeker na een afscheid.”
In het hospice werken voegt iets toe aan mijn leven
Zaneta geeft de bewoners vooral aandacht, waar dat maar mogelijk is. “Ik maak het ontbijt, bied een luisterend oor, ga wandelen of ondersteun de zorgcollega’s. In Polen heb ik de opleiding tot massagetherapeut gevolgd. Als ze dat willen, geef ik de mensen ontspannende hand- en voetmassages. Maar ik krijg er ook veel voor terug. Hier werken is belangrijk voor mijn eigenwaarde. Ik voel me gewaardeerd en het voegt echt iets toe aan mijn dagelijkse leven.”
Je kunt deze video niet bekijken, vanwege jouw cookie instellingen. Sta ook 'tracking' cookies toe om deze video te bekijken.
Cookie instellingen wijzigen
